Vrijdag 9 en zaterdag 10 september in Moldavië

Vandaag een verslag van twee dagen. Gisteren zijn we met alle campers, met 18 gasten van day-care en verpleeghuis op excursie geweest. We zijn met zijn allen naar het Manuc Bey paleis geweest in Hincesti. Manuc Bey was een Armeense koopman, diplomaat en herbergier; Manuc Bey was de Armeense naam van Emanuel Mârzayan (1769–1817). Het herenhuis van Manuc Bey is een modern paleis en is gelegen in de stad Hinceşti in het centrale westelijke deel van Moldavië. Het bestaat uit een groter gebouwencomplex: Manucs Palace, het Steward's House, het jachthuis van Gravin Çadır, een uitkijktoren en andere gebouwen. Het landgoed was destijds ca. 10 ha. Onderweg wilden de dames die we mee genomen hadden naar de wc, stonden ineens in de camper en het werd ze duidelijk gemaakt: even zitten en dan stoppen we waar het kan. Ze wilden dat buiten doen, maar ze waren erg verbaasd over alle voorzieningen aan boord. Na deze ongeplande sanitaire stop weer door naar Manuc Bey, waar we (te) uitgebreide rondleiding in het huis gehad hebben (we hoefden niet de hele geschiedenis van jaar tot jaar te horen, de details vergeet je toch). Door een ondergrondse tunnel zijn we naar een ander gebouw gegaan waar een tentoonstelling was van kleding,m wapens, geld, enz.. Dat was eigenlijk boeiender dan al die mooie kamers in het paleis. Van daar uit zijn we naar een pizza-restaurant gegaan. De restanten zijn meegenomen of voor de achtergebleven medewerkers van het huis of voor de oudjes. We hebben onze gasten weer bij het vertrekpunt afgezet, boodschappen gedaan en naar onze verblijfplaats, waar we de dag gezellig afgesloten hebben in een paar groepjes.

Zaterdag, vandaag dus, zijn we naar Mileștii Mici gegaan, ook de naamvan een producent van Moldavische wijn. Het staatsbedrijf voor wijnproductie, "Mileștii Mici", werd opgericht in 1969, met als doel het opslaan, bewaren en rijpen van kwaliteitswijn. De ondergrondse wijnkelders reiken tot aan de stadsgrenzen van de Moldavische hoofdstad Chișinău. Het kalksteen in de wijnkelders houdt de vochtigheid constant op 85-95% en de temperatuur op 12-14°C. Hoe langer specifieke soorten rode wijn onder deze condities gehouden worden, des te beter ze worden. Sommige wijnen liggen enkele decennia in de kelder alvorens ze verkocht worden. De kelders hebben een lengte van zo'n 200 km, waarvan zo'n 55 km als wijnkelder in gebruik is. In augustus 2005 haalde Mileștii Mici het Guinness Book of Records als de grootste wijncollectie ter wereld. De wijncollectie bestaat voornamelijk uit rode wijn (70%), witte wijn (20%) en dessertwijn (10%). In de jaren 90 is er tevens geëxperimenteerd met het maken van schuimwijn. Het grootste gedeelte van de wijn wordt geëxporteerd naar Rusland. Onder druk van wijn producerende landen (met name Frankrijk) in de EU is het Moldavië tot op heden niet gelukt om haar wijnen ook in de EU veelvuldig af te zetten. Niet alle wijn is overigens bedoeld voor de verkoop. De beste wijnen uit de collectie worden door de staat gebruikt als alternatief voor een goudreserve. De kelders zijn op afspraak te bezoeken.

Met een elektrisch voertuig zijn we de kelders in geweest, tot ca. 80 meter diepte; indrukwekkend al die vele flessen en vaten wijn. Ook hier hebben we heel veel informatie te verstouwen gehad. De excursie werd afgesloten met hapjes met drie soorten wijn, een witte riesling, een rode merlot en een dessert wijn. Het eten werd begeleid door een violist en een accordeonist en op een gegeven moment door Fokke, onze mondharmonica-virtuoos. Uiteraard hebben we wat flessen gekocht, voordat we de terugreis weer aanvaardden. Deze dag zijn we met drie auto's van het tehuis op pad geweest. Twee van onze medereizigers drinken geen alcohol (dus dat was een gemakkelijke keus als chauffeur) en Jan, onze reisbegeleider, reed zelf ook.

Nu zit iedereen bij te komen van een zeer plezierige dag. Gisteren, toen we terug waren, heeft het even wat geregend, vannacht ook, en toen we hier weer terug waren, ook een flinke bui.

Nog wat losse feiten van de laatste dagen: woensdag zijn we in Dolna geweest; de eigenaar van het huis daar (waar Pushkin ook verbleven had) was de eigenaar van 13 dorpen, inclusief Dolna. Een gemiddeld maandsalaris is hier ongeveer 200 euro.

Naast de klusploegen, de excursies van 3 campers per dag en het werk in day-care en verpleeghuis, heeft Rogier zich deze week bezig gehouden met het waar nodig vervangen van sloten en beslag van de deuren, een noodzakelijke activiteit; hij heeft ook nog een ijzeren deur met tempex geïsoleerd en met schrootjes afgewerkt. Zo komt ieder toch tot zijn recht met alle activiteiten die hier plaats vinden. We ondervinden ontzettend veel dankbaarheid van personeel en cliënten, heel bijzonder om dat mee te mogen maken.

Morgen gaan we met Vlada, coördinator van het verpleeghuis, naar Chisinau, de hoofdstad, per bus, Zij leidt ons daar rond. Jan en Gert, onze reisbegeleiding gaan met Ernst en Larissa (die zorgen voor een later verslag voor de NKC) naar een klooster waar Oekraïense vluchtelingen opgevangen worden. Vanuit Nederland was het bericht gekomen dat die zaten te springen om schoonmaakmiddelen. Dat is inmiddels ingekocht en wordt morgen afgeleverd.. Jan heeft ook nog een rolstoel mee uit Nederland en die wordt morgenmiddag in Chisinau afgeleverd.