Donderdag 8 september in Straseni en klooster Hancu

Vandaag aan het eind van de dag waren de twee klusploegen min of meer klaar met de twee huisjes van deze week. Niet helemaal tevreden naar Nederlandse normen, maar voor hier perfect. De bewoners lijken in ieder geval heel tevreden. 

Vandaag zijn wij naar een Russisch orthodox nonnenklooster geweest; we reden toeterend langs het huisje waar een van de ploegen bezig was, in Capriana.  Later op de grotere weg werden onze drie campers in een bocht ingehaald door een zeer haastige tankwagen. Gelukkig waren er geen tegenliggers. Bij het klooster Hancu waren twee kerken, de eerste vrij klein, de andere enorm,  de benedenverdieping van de laatste was klaar en in gebruik, boven nog lang niet. Het beton en de bakstenen waren nog gied te zien. De bouw is in 2000 begonnen en is afhankelijk van giften. Ze hebben grote bijdragen gehad o.a.  van de Russisch orthodoxe kerk (gisteren waren bij een Roemeens orthodoxe kerk). Er wonen en werken ongeveer 100 nonnen.  Foto's maken van de nonnen mocht absoluut niet. Iets verder op hetzelfde terrein was een bassin, formaat klein zwembad (in de virm van de voetafdruk van Maria,  zo werd ons verteld),  waar heilig water in zat. Een van de medewerkers van het huis waar wij voor werken  ging daar ook gekleed in, kopje onder, maar ze had droge kleren bij zich (er was een verkleedhokje, waar ze zich kon omkleden). Later ging een van de nonnen het water in, in habijt,  liep langs de rand en gekomen bij de icoon aan het andere eind drie maal kopje onder, gevolgd door een aantal kruisteken en nog een paar keer kopje onder en liep langs de andere kant weer naar de trap. Later liep ze druipend weg. Onze gasten waren vroom, met veel kruistekens bij en kussen van elke icoon. Ze waren ons ook enorm dankbaar  sommigen waren nog nooit bij dit klooster geweest, ongeveer 40 km van Straseni vandaan. De dames moesten een hoofddoek op, de schouders bedekt en een rok of omslagdoek over de broek. Geluncht hebben we met meegebracht brood e.d. en wat over is mogen ze mee naar huis nemen. Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij de ploeg in Capriana.  Bijzonder hoeveel er de laatste dagen gedaan is.

Gisteren waren de dames in onze camper vol verbazing over dat huisje op wielen. Qua leeftijd passen we wel, er waren er twee ouder dan Ada.

Morgen geen klusdag, maar alle campers gaan met gasten naar een kasteel, op ongeveer een uur rijden van hier. Morgen daarover meer.